Reeds vóór 1628 stond hier een standerdmolen, kenmerkend voor het profiel van Pieterburen. Omstreeks 1826 werd die molen vervangen door een rietgedekte achtkante stellingmolen.
Op 22 maart 1846 brandde die molen volledig af, waarop de huidige koren- en pelmolen nog datzelfde jaar werd gebouwd in opdracht van H.W. van der Molen. De huidige molen staat op de berg van de vroegere standerdmolen, ca. 1,25 meter.
In 1934 brak één van de roeden; ook de andere was niet zo best meer. Molenmaker Bremer stak twee andere, tweedehands, roeden en voorzag die meteen van het systeem Dekker.
Mulder L. Steenhuis verkocht de molen in 1961 aan Vos te Eenrum, die de molen in 1967 overdeed aan de gemeente Eenrum. In de jaren 1971/73 onderging de molen een restauratie, waarbij onder meer beide roeden werden vervangen en weer gekozen werd voor Oud-Hollandse ophekking.
Van 1986 tot 2007 was de molen eigendom van de Stichting De Groninger Molen. Hierna nam de Stichting Het Groninger Landschap hem over.
In januari 2008 werden de roeden kaalgezet als start van een forse opknapbeurt. In februari werd de kap grotendeels afgebroken; dit moest ter plekke worden gedaan: vanwege de slechte staat van de voeghouten kon de kap niet in één keer worden opgepakt en op de grond gezet. In november 2008 was de molen weer maalvaardig.
Op deze molen wordt ook lesgegeven aan aankomende vrijwillige molenaars.
Het luiwerk in deze molen is bijzonder: het is dubbel uitgevoerd, het eerste om de zakken gewoon door de luiluiken (noordoost) te luien, het tweede om de zakken op de zakkenbok bij het koppel maalstenen (zuidwest) te plaatsen, daar het zich diametraal tegenover de luiluiken bevindt. Waarom de maalstenen niet gewoon naast de luiluiken staan, of de luiluiken naast de maalstenen, is onbekend.