Koningin Wilhelmina

geschiedenis

Het was P. van Riel die in 1893 deze forse molen liet bouwen. Later werd zijn schoonzoon Nicolaas Janssens eigenaar.
Voor de bouw is gebruik gemaakt van onderdelen, in ieder geval de bovenas, van één van de molens van de zgn. Aargang, de laatst overgebleven molengroep van de grote Vierambachtspolder (ZH). Deze kwam op 1 januari 1893 buiten gebruik. Opvallend is ook de penbalk: die was ooit een wateras.

In 1919 kocht Victor van Gorp uit Alphen de molen van Janssens. Hij droeg begin jaren '30 de molen over aan zijn zonen Janus en Frans. Deze firma Gebr. van Gorp verkocht de molen in 1942 aan slager P. de Jong. Die verhuurde op zijn beurt de molen aan de gebr. Jansen-Steenberg.
Er werd toen al niet meer met de oorspronkelijke drie koppel stenen gemalen: in plaats daarvan gingen molen en bijgebouw dienst doen als paardenstal en opslagruimte voor hooi en stro.

Begin jaren zeventig stelde de toenmalige eigenaar in overleg met de gemeente een plan op om de molen in oorspronkelijke staat te laten herstellen. Van buiten zag de molen er al niet best meer uit, maar binnen was de toestand ronduit beroerd: van de oorspronkelijke drie koppel maalstenen was slechts één (incompleet) koppel overgebleven en er was al heel lang niets meer bijgehouden.

In 1974 volgde een uitwendige restauratie: de molen werd alleen draaivaardig gemaakt. Inderdaad draaide de molen vervolgens zeer regelmatig. 

Jaren later, 1992, werd de molen weer maalvaardig: er werden twee koppel 17der kunst- en blauwe stenen geplaatst. Dit leidde ook tot nieuwe activiteit: in de jaren '90 werd met deze molen volop voor bakkers in de omgeving gemalen. Dat is, hoewel niet meer zo intens als voorheen, nu nog steeds het geval.

De bedrijfsruimte onder de molen wordt al een aantal jaren gehuurd door molenmaker Jan Wilten.