Molen De Hollandsche Boekweijdmolen, Sas van Gent

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1685

> 1694 verbrand, later herbouwd

verdwenen

na 1789

geschiedenis

Op 8 maart 1681 kocht de meester timmerman Johan van Evelingen van de Sasse schepen Johan de Heijde een “ledigh erft”. Kort na 1685 verscheen er op de Oostkade inderdaad een boekweitmolen. Korte tijd later overleed Van Evelingen echter, waarna de boekweitmolen in gebruik werd genomen door zijn erfgenamen, te weten Jan Bockhorst en zijn echtgenote Beatrix Gregorius. In 1694 werd het gehele complex door brand verwoest en het duurde een aantal jaren voor de molen was herbouwd en weer in gebruikgenomen kon worden.

In 1715 en de jaren daarna werd de molen onder de naam “De Hollandsche Boekweijdmolen” beschreven als een grutmolen en nadat de “gorter en boekweijtpelder “David Davidse de Schoone eigenaar was geworden, als een “gord- boekweijd- en chocolademeulen”. Ook de opvolgers van David de Schoone, achtereenvolgens Wilhelmus de Graaff en de “grutter en boekweijdpelder” Johan Jurriaen Heijgelaar exploiteerden het gebouw als boekweit- en chocolademolen. Na Heijgelaar werd de “commissaris van de Hollandsche en Zeeuwsche veren” Pieter Muller eigenaar. Op 18 maart 1773 nam Jan Tuburck het bedrijf over. In de koop waren begrepen “vier steenen, de meel- en gortback in het voorhuijs, schalen balance en gewigt, het horologie om te drogen en alle verdere toebehoortens”.

De laatste eigenaar van wie vermeld werd dat hij (vanaf 1786) de molen exploiteerde was Jacobus de Munck. Nog in 1789 was sprake van een pakhuis, nieuwe schuur met de “koffijmolen daarin staande, mitsgaders gort- en boekweitmolen”. Daarna werden geen verwijzingen naar het gebruik als molen meer gevonden.

Bron: De Molens van Sas van Gent, art. door Eric de Roo, 9 okt. 2012, op website Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent.