n.v.t.
Boven de inrijpoort op het zuiden gelegen (waar nu deuren zijn) zit een sluitsteen ingemetseld met de tekst:
BRIXMÖLLE
1994
Op het noordoostveld, schuin aan de weg, is ook een gedenksteen ingemetseld.
Zie het derde blok foto's, de linkerfoto van R. Romkes.
Het veld waar de steen geplaatst is, is naast de voormalige inrijpoort op het noorden.
JOHANNA
EIJSINK
1854
Informatie van S. Boumans, 17 september 2009
De molen is gebouwd in opdracht van de heer Pijnappel. De molenaar van de molen was molenaar Gerardus uit Olst.
In de periode van eigenaar C.H. Galenkamp behoorde bij de molen op de Boskamp eens een grote schuur en een ruim woonhuis met tuin en boomgaard. Dit geheel omvatte een totale grootte van 3.795 aren. Echter, in het najaar van 1916 werd het volledige eigendom, ten gunste van de heer Galenkamp, op een veiling verkocht.
De toenmalige nieuwe eigenaar werd Gerrit Mentink.
Tot het begin van de jaren dertig is de windkorenmolen in bedrijf geweest.
Zutphensche courant, 27 maart 1931
Onze molens.
Behalve de molen te Wijhe zal ook nog een andere molen in de omgeving van Deventer verdwijnen. Ook de molen te Boskamp (gemeente Olst) zal dezen zomer afgebroken worden.
Na die periode zijn de wieken en de stelling verwijderd en kreeg de overgebleven 'toren' de functie van een motorisch aangedreven maalderij.
Vervolgens werden aan de 'molen' verschillende ruimtes en een loods gebouwd. De maalderij werd een zaaddrogerij. Vanaf die tijd tot 1989 deed de molen dienst als een silo voor zaden. En in het grootst aangebouwde gedeelte werd een winkel gevestigd, de zaadhandel van de firma Harmelink. De overige zolders werden 'droogzolders' of werkruimtes.
Vanaf 1989 tot augustus 2000 onderging het complex opnieuw grote veranderingen. De toenmalige eigenaren, de heer Polhuijs en mevrouw van den Ouweland, achtereenvolgens restaurateur en stoffeerder van antieke meubelen, hebben de molen laten verbouwen tot een woonhuis. Allereerst werd al het 'ijzerwerk' van het gebouw verwijderd. Dit betrof onder andere de stalen constructie rondom de toren. Deze constructie was nodig om de muren te ondersteunen, zodat de grote hoeveelheid zaad niet naar buiten geperst kon worden. Verder ging het om machines, lange stortkokers en silo's (ook houten) die zich in en aan het pand bevonden.
Ten tweede kreeg het gebouw er drie verdiepingen en rondom ramen bij.
Tegenwoordig telt de toren dan ook een begane grond en vier verdiepingen.
Alle andere ruimtes en de voormalige zaadwinkel werden werkplaatsen, opslagruimtes of kamers om zaag- en stofferingmachines, e.a. neer te zetten.
Tenslotte is leuk om te vermelden, dat Jan Hendrik Polhuijs zoveel mogelijk heeft geprobeerd om oude en verwijderde materialen her te gebruiken. Zo zijn bijvoorbeeld op de eerste verdieping de oorspronkelijke wiekbalken verwerkt tot plafondbalken. En van de wanden van de houten silo's zijn voor een deel verdiepingsvloeren gemaakt.
En vanaf het najaar van 2000 zijn wij aan de beurt, de familie Romkes.
Onmiddellijk na het verkrijgen van het eigendomsrecht is gestart met onze plannen. De toren is en wordt op dit moment verder gemoderniseerd, afgewerkt en voorzien van meer warmtebronnen, een nieuwe keuken en nieuwe sanitaire voorzieningen. Dit alles in de trend van de nostalgische sfeer van het oude pand.
Verder zullen wij in de loop der jaren de functies van de gebouwen gaan verleggen of eigenlijk voor een deel terugbrengen naar de oorspronkelijke staat. Want in de molen zal opnieuw gewerkt worden.
Informatie van R. en E. Romkes
Hoe komt de molen aan zijn naam 'Brixmölle'?
De Brixmölle is gelegen in het huidige dorp Boskamp en behoort tot de gemeente Olst-Wijhe. Verder ligt Boskamp in een prachtig gedeelte van de provincie Overijssel, te weten Salland. 'Mölle' is dan ook het Sallandse woord voor 'molen'.
Maar waar komt het eerste deel van de naam, het woord 'brix', vandaan?
Het dorp Boskamp werd in voorgaande tijden 'Brechskamp', 'Birkeskamp' en als eerste 'Brikskamp' genoemd. De oudste geschriften van Brikskamp dateren uit 1401. Het betrof toen slechts de 'Brikskampsche Schouw', een 'Sallandsche landschouw' die uitkeek over de 'Soest- en Zandwetering' (watergangen die geïnspecteerd moesten worden).