Molen Düffels Möll, Stokkum

Stokkum, Gelderland
b

korte karakteristiek

naam
Düffels Möll
modeltype
Ronde molen, grondzeiler
functie
korenmolen
bouwjaar
herbouwd
1986
bedrijfsvaardigheid
Maalvaardig
bestemming

Het malen van graan, thans op vrijwillige basis

adres
Molenberg 9
7039 CL Stokkum
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt  
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
fietsroute
fietsroute in de buurt van Düffels Möll via fietsnetwerk.nl
Ten Bruggencate-nr.
03104 e
oude dbnr.
B270
Meest recente aanpassing
| Foto
media-bestand
Molen 03104 e Düffels Möll (Stokkum)

Fabian Gerritsen (22-10-2023) 

locatie

plaats
Stokkum
plaatsaanduiding
gemeente
Montferland, Gelderland
kadastrale aanduiding
Gemeente 's-Heerenberg, sectie F, nr. 2452
geo positie
X: 212925, Y: 432420
N: 51.87730, O: 6.22842
biotoopwaarde
5 (goed)
landschappelijke waarde
Zeer groot maar wordt aan één zijde beperkt door beplantingen

contact en bezoek

bezoek/postadres
Molenberg 9
7039 CL Stokkum
molenaar
Fabian Gerritsen / Thije Jansen / Ron Bosman
telefoon
06-46993364
website
open voor publiek
ja
open op zaterdag
nee
open op zondag
nee
op afspraak
ja
openingstijden

In de regel zondag 11.00 - 17.00 uur, verder als de molen draait en op afspraak.

toegangsprijzen
winkelinformatie

Meelverkoop.

meelverkoop
ja
museuminformatie
gericht op scholen
nee
bijzonderheden

constructie

modeltype
Ronde molen, grondzeiler
krachtbron
wind
functie
romp
Ronde stenen molen
kap
Gedekt met dakleer
inrichting

1 koppel 16der kunststenen, sleepluiwerk, mengketel, graanpletter, koekenbreker.

versieringen

Eenvoudige baard, geheel zwart geteerd, zonder opschrift.

De bovenste ca. 80 cm. metselwerk van de romp is gewit (wat deze molen, zeker in de sobere kleurstelling sinds 2017, een bijzondere uitstraling geeft).

Eenvoudige maar goed gelukte windvaan achterop de kap met het jaartal '1861'.

Gevelsteen boven oostelijke deur met tekst: Hein Düffels 1861 1986.

plaats bediening
grondzeiler
bediening kruiwerk
buitenkruier
plaats kruiwerk
bovenkruier
kruiwerk
Voeghoutenkruiwerk met keerschijven; kruilier
vlucht
21,20 m.
vang
Vlaamse vang; 5 vaste stukken. Vangbalk met haak; vangtrommel. Pal.
overbrenging

Bovenwiel 56 kammen
Bovenbonkelaar 29 kammen
Spoorwiel 76 kammen
Steenschijfloop 25 staven
Overbrengingsverhouding 1 : 5,87

hoogte
wiekvorm
Oud-Hollands
Kantel uw mobiel om de tabellen helemaal te zien
wiekenkruis
fabrikant roenummer positie bouw fabricagejaar jaar gestoken positie jaar verdwenen lengte
Groot Wesseldijk ✉︎ 15 binnen 1986 1986 binnen aanw. 21,20
Groot Wesseldijk ✉︎ 16 buiten 1986 1986 buiten aanw. 21,20
wiekverbeteringen

Deze molen heeft nooit een wiekverbetering gehad.

bovenas
fabrikant asnummer fabricagejaar jaar gestoken jaar verdwenen lengte
Nijmeegsche IJzergieterij ✉︎ ? 1985 1985 aanw.
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
werkend
bouwjaar
bedrijfsvaardigheid
Maalvaardig
bestemming

Het malen van graan, thans op vrijwillige basis

molenmaker
?? (1861) Fa. Vaags, Aalten; J.D. Medendorp, Zuidlaren (1986)
omwentelingen
geschiedenis

Deze molen staat op een hoogte buiten het dorp Stokkum. Van welke zijde men dit dorp ook nadert: van vele kilometers afstand steekt Düffels Möll als een duidelijk baken af tegen het achterliggende decor van bossen, velden en heuvels.
Het argument van een gunstige en vooral constante wind zal zeker meegespeeld hebben toen in 1861 de uit Angerlo afkomstige molenaarszoon Dorus Winterink besloot om op die plaats een molen te bouwen. Met hulp van boeren uit Stokkum en het aanliggende Duitse grensgebied werd de uiteindelijke plek waar de molen werd gebouwd met zand opgehoogd tot een hoogte van 30,4 m boven N.A.P. Let wel: Stokkum zelf ligt gemiddeld op 17 m. boven N.A.P., een aanzienlijk verschil dus.

De molen zelf werd in korte tijd gebouwd. De maalinstallatie bevatte twee koppel maalstenen: een voor rogge en een voor boekweit. Dat laatste maalde men tot bloem. Eind 1861 was de molen maalvaardig. Bij windstilte bracht men graan naar de watermolen van Laag Keppel.
Dorus Winterink woonde toentertijd met zijn gezin te 's-Heerenberg, in het pand waar nu café De Bleek is gevestigd. Hij was naast molenaar in Stokkum ook pachtmolenaar op de 's-Heerenbergse molen aan de Zeddamseweg.

In 1873 vertrok zoon Jan Winterink naar Elten, waarschijnlijk om er ergens bij een boer te gaan werken. Toen bij enige jaren later terugkwam uit Elten trouwde hij met Johanna Elshof. Het kersverse gezin ging in het nieuw gebouwde woonhuis bij de molen in Stokkum wonen. Helaas duurde dit voor Jan niet lang: al in 1883 overleed hij. Zijn weduwe Johanna hertrouwde een jaar later Godefridus Th.L. Schuurmans, maar haar nieuwe geluk duurde wel héél kort: 9 dagen na de huwelijksvoltrekking overleed zij! Haar weduwnaar hertrouwde op 11 juni 1884 met Wilhelmina Cornelesen en vertrok met haar in 1886 naar Arnhem, waar ze een eigen molen gingen exploiteren. 
Zo kwam het woonhuis in Stokkum vrij en verhuisde de oude Dorus Winterink met vrouw Geertruida en enkele dochters daarheen. Dochter Dora trouwde in 1890 molenaarsknecht Jan Düffels, afkomstig uit de Bylerwaard in het Duitse grensgebied. Hij werd hier de molenaar.

Van lieverlee legde Düffels zich steeds meer toe op het bakkersvak. In het woonhuis werd daarvoor een complete bakkerij ingericht. Het brood werd in Stokkum per kar of met de fiets rondgebracht. Vrijwel steeds ging het om roggebrood; slechts rond feestdagen bakte men witbrood, zoals tijdens de Stokkumse kermis in oktober.
Jan en Dora Düffels-Winterink kregen twee kinderen: Geertruida en Hein ('Hent'). Hent volgde, inmiddels getrouwd, rond 1920 zijn vader als molenaar op.

Vanwege de komst van elektriciteit in 1922 werden de wieken overbodig en spoedig daarna werd de molen gedeeltelijk onttakeld. Toentertijd waren beide roeden in ieder geval en de bovenas vermoedelijk nog altijd van hout. (N.B. er is wel beweerd dat de as hier van Amerikaanse makelij was; waarschijnlijker is dat deze van Amerikaans eikenhout was gemaakt).

In 1937 verwijderde de Nijmeegse firma Quist de kap en wel om een specifieke reden: Düffels had een mengketel besteld maar die kon niet door één van de deuren en moest dus door het dak. De overgebleven zwart geteerde romp kreeg vanaf nu in Stokkum de bijnaam 'het pepperbuske'. (N.B. die bewuste ketel is nog steeds in de molen aanwezig).

Op 1 april 1945 werd Stokkum bevrijd en kort daarna was de stroom weer aangesloten, zodat Düffels als vanouds kon malen en bakken. Hents zoon Johan nam ondertussen meer en meer taken op zich. Door de concurrentie van de grote fabrieken werd het zelf bakken van brood minder aantrekkelijk. In 1958 stopte Johan Düffels daarmee en produceerde in de molenromp alleen nog mengvoeders. Vanaf 1981 legde hij zich volledig toe op de varkensfokkerij bij het molenhuis.

De molen mocht dan inmiddels zo'n 60 jaar geleden onttakeld zijn: algeheel herstel van als complete windmolen was ondertussen regelmatig aan de orde geweest: al in de jaren '30 had mr. dr. P.G. van Tienhoven, de allereerste voorzitter van De Hollandsche Molen, hiervoor gepleit en vele Stokkumers dachten er net zo over.

Even leek dit werkelijkheid: op 11 maart 1969 startte in Stokkum een commissie met het doel, de molen in oude glorie te herstellen. Probleem was echter, als vanouds, het geld: de kosten werden op ƒ 100.000,-- geschat, voor die tijd een onmogelijk bedrag.

Na jaren van onderhandelen, geldinzamelingsacties en publiciteit kreeg de molen in 1980 een plaats op de lijst van Rijksmonumenten. De provincie Gelderland, de A.N.W.B., het Prins Bernhardfonds, de Stichting Edwina van Heek en Stichting Berghs Belang steunden restauratie zoveel mogelijk, maar omdat het Rijk het liet afweten, moest een derde van de kosten in de eerste restauratiefase (ƒ 51.000,--) uit particuliere bronnen komen.
Geen simpele opgave, maar het lukte: onder bet motto 'Laat de Stokkumse molen draaien' werd het bedrijfsleven in de hele regio aangeschreven. Met dubbeltjes en kwartjes, maar ook veel hogere bedragen, kwam het particulier aandeel bijeen. Op 2 mei 1985 kwam de onmisbare toezegging van de gemeente en kon molenmaker Vaags aan de slag. De begroting, ooit ƒ 100.000,--, stond inmiddels op ƒ 264.000,--.

Eerst werd de molenromp aan de buitenzijde van een halfsteens ommanteling voorzien en dienden de diverse zolders weer te worden aangebracht. Hoogtepunten waren het plaatsen van de kap op 23 december 1985 en het steken van de roeden op 25 juni 1986. In 1987 werd ook het aloude Möllepeadje, lopend van de Gildestraat naar de Molenberg, weer in gebruik genomen. Op 12 juni 1988 werd de gereconstrueerde molen officieel in gebruik genomen.

Düffels Möll is een aparte molen geworden: de kap is gemaakt door de Groninger molenmaker Medendorp. Dat is waarschijnlijk de reden dat deze molen, zeer ongebruikelijk voor Gelderland en ver daaromheen, een voeghoutenkruiwerk heeft.
Sommige details, nog bekend van vroeger uit onder meer oude foto's, zoals vangtrommel en kruilier, waren niet gereconstrueerd. Ook had de nieuwe kap een andere vorm dan voorheen en was nu, in tegenstelling tot vroeger, met riet gedekt. Wél heeft men de karakteristieke witte kraag aan de bovenzijde van de romp weer aangebracht. 
Aldus stond er in Stokkum vanaf 1988 weer een maalvaardige molen die zeer geregeld draaide en ook maalde.

In de loop van 2016 vond een zekere omslag plaats: molen en molenaarswoning werden te koop gezet en daarnaast meldden de eerste problemen zich, zoals een matige staartbalk.

Dit leidde tot plannen om, als die staartbalk toch vervangen moest worden, de molen een ander, meer historisch verantwoord uiterlijk te geven, meer in overeenstemming met de situatie van 100 jaar daarvoor. Dit alles met de volledige instemming en medewerking van de nieuwe eigenaar, Felix Dijkman. 

In september 2017 begon men daadwerkelijk hiermee: staartbalk en korte schoren werden vervangen en het kruirad maakte plaats voor een lier. Op 30 oktober ging de vangstok eraf en een trommel erin. Intussen werd gewerkt aan de gedeeltelijke vervanging van de voorzomen. De kleurstelling, onder meer van de baard, is zoveel mogelijk teruggebracht naar oude voorbeelden. Op 4 november werden de zeilen voorgehangen en kon er weer worden gedraaid.

In het najaar van 2021 zette men de trend om de molen terug te restaureren voort: het riet op de kap maakte weer plaats voor dakleer. Begin november was dit werk gereed, maar men deed nog meer: zo verdween de naam weer van de baard, omdat die vroeger ook alleen geteerd was. Op de kap verscheen een klein windvaantje met het oorspronkelijke bouwjaar 1861.
Al met al heeft deze molen zijn uitstraling van weleer vrijwel teruggekregen.

aanvullingen

toelichting naam

De molen is naar de familie Düffels, die hier vele jaren maalde, vernoemd.

foto's

foto's