De molen werd in 1837 gebouwd door de molenmakers L. Reinds te Beilen en B. Sluter te De Groeve, ter vervanging van een omgewaaide standerdmolen, die op zijn beurt waarschijnlijk opvolger was van een watermolen op de Drentse A.
De molen was overigens niet geheel nieuw, maar werd gebouwd met onderdelen van een molen, die te Schipborg was afgebroken.
In 1947 was de toestand slecht: zo stond de molen al geruime tijd met één roede. In 1951 volgde restauratie door molenmakerij Bremer te Adorp. Om te beginnen werd de oude houten bovenas vervangen door een tweedehands exemplaar en stak Bremer een nieuwe gelaste roede. Commissaris der Koningin mr. J. Cramer stelde op 27 september 1951 de molen weer in werking.
In 1951 was de molen op beide roeden nog uitgerust met zeilen, maar al snel, ergens rond 1952, moet op de binnenroede zelfzwichting met een stroomlijnneus zijn aangebracht.
In de loop van de jaren '70 was er weer sprake van een periode van verval, waarna in 1980/'81 restauratie volgde. De zelfzwichting op de binnenroede verdween bij deze gelegenheid weer.
Een paar interessante technische details:
- De in 1951 gestoken binnenroede werd in 2014 vervangen werd en was op dat moment zeer waarschijnlijk de oudste nog draaiende gelaste roede van Nederland. Hij heeft het 63 jaar volgehouden (en wordt nu los bij de molen bewaard).
- Het bovenwiel heeft zes plooistukken.
- De bovenas is afkomstig van de afgebrande molen van Termunten. Het was een korte as; het één meter lange achtereinde is rond en aangegoten met een pen. Het geheel draait zowel bij de hals als de pen in een gietijzeren lager.
