Molen Tjasker van huize Reestland (2e), Meppel

Meppel, Drenthe
v

korte karakteristiek

naam
Tjasker van huize Reestland (2e)
modeltype
paaltjasker
functie
poldermolen
bouwjaar
verdwenen
toestand
verdwenen
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt  
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Ten Bruggencate-nr.
10067
oude dbnr.
V5065
Meest recente aanpassing

locatie

plaats
Meppel
plaatsaanduiding
in de tuin van Huize Reestland, Zuideinde 106 / aan de Reest
gemeente
Meppel, Drenthe
geo positie
X: 209206, Y: 522826
N: 52.69016, O: 6.18894

constructie

modeltype
paaltjasker
krachtbron
wind
functie
romp
paaltjasker
vlucht
22 voet ofwel 6,60 m
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
verdwenen
bouwjaar
verdwenen
geschiedenis
De molen stond in de tuin van huize Reestland, Zuideinde 106. Vroeger had de Reest een kronkelend beloop en slingerde langs genoemde tuin, waarin zich een visvijver bevond, die via een rooster in verbinding stond met de Reest. De taak van de tjasker was het verversen van het viswater.

Het was een paaltjasker met een 3,5 meter lange tonmolen. Deze lange tonmolen was nodig omdat de tjasker op een dijkje stond. De molen is gebouwd in 1918 door molenmaker Willem Roelofsz. Dijksma te Giethoorn. Omstreeks 1938 ging het molentje teniet.

Zijn zoon Roelof Dijksma bouwde daarna een nieuwe tjasker van dezelfde grootte. Bij zuidenwind kon het molentje verbazend hard malen. Omstreeks 1957/58 brak tijdens een storm de tjasker en deze werd niet meer herbouwd.

Bron: Nieuwe Drentsche Volksalmanak 1968, blz. 87.
jnjv

aanvullingen

trivia
Na verval van de eerste paaltjasker in de tuin, werd de molen in 1938 herbouwd door Roelof Willems Dijksma, zoon van W.R. Dijksma die de eerste molen had gebouwd. Deze molen waaide in 1958 om, de molen had een lengte van 3,5 meter en een vlucht van 22 voet, 6,60 m.

De taak van deze tjasker was om het water in de visvijver in de tuin van Huize Reestland aan het zuideinde te verversen met Reestwater.
-----

NB De aangegeven locatie is een schatting, de situatie is ter plekke nogal veranderd.

"In de tuin stond van1918 tot 1957 een soort watermolen die diende om het water uit de vijver te verversen met Reestwater. Meestal maalde de molen niet, maar wanneer het water in de vijver ververst moest worden, dan werd de molen door de heer Boom, de bewoner van dit huis, aangezet. Het aanzetten was het probleem niet, het uitzetten des te meer. Met man en macht probeerde men, nadat de molen haar werk gedaan had, deze weer te stoppen. Touwen en planken werden gebruikt om dit zware karwei te klaren. EĆ©nmaal mislukte dat. De westerstorm was sterker dan de mankracht en de molen vloog in brand. Dat moet omstreeks 1938 zijn geweest. In 1957 is de molen omgewaaid en nooit meer herbouwd. Dat hoefde ook niet, want de Reest was inmiddels gekanaliseerd en veel verder van 'Reestland' af komen te liggen. De sloot die de verbinding vormde tussen vijver en rivier was verdwenen. Pikant detail is wel dat er nog steeds een mogelijkheid is om de vijver met Reestwater te verversen. Tegenwoordig is er een ondergrondse verbinding tussen beide.

Bron: artikel in Tijdschrift 'Oud Meppel", nummer 28/3, sept. 2006
Jaap Dekker, 24 maart 2010.