Een vermelding van de korenmolen in Kortenoord dateert van 1561.
In een oorkonde van 17 mei 1568 gaf Margrite, gravin Van der Marck, vrouwe van Naeldwijck enz. toestemming om een korenmolen op te richten in het ambacht van Nieuwerkerck, tegen betaling van 2 goede vette capoenen voor het recht van de wind.
Het is niet duidelijk of de in 1561 genoemde molen dezelfde betreft waarvoor het windrecht pas jaren na de oprichting was verleend, of dat het hier een andere molen betreft.

Op de kaart van Floris Balthasars uit 1611 staat een molen aangegeven; helaas laat deze kaart geen conclusies toe over het type.

Op 21 augustus 1642 verkreeg Cornelis Leenderts vergunning om zijn korenmolen bij Kortenoord 'buitendijks noordwaarts naar de dijk toe te mogen stellen en opbouwen op de hoogte aldaar gemaakt onder voorwaarde dat de bouw geschiedde 1,5 roede naar de buitenkant van de dijk'. Het is niet bekend of er alleen sprake is van een verplaatsing, of dat de molen gelijktijdig werd vernieuwd.
Ook is niet bekend wanneer de huidige stenen molen werd opgericht; onder meer op basis van overeenkomsten met de stenen korenmolens van Terbregge, Benthuizen, Rotterdam (de Goudsbloem), Bleiswijk en Boskoop, wordt verondersteld dat het bouwjaar omstreeks 1776 ligt.
Een uitvoeringsdetail komt echter overeen met de molen van Charlois, zodat een eerder bouwjaar, en daarmee een eerder jaar van verdwijnen van de wipkorenmolen, mogelijk is.
Nico Jurgens, 19 aug. 2007.