Molen Zijllaanpolder / Zijllaan- en Meijepolder, Leiderdorp

geschiedenis

De Zijllaanpolder en de Meijepolder werden beide reeds voor 1646 gesticht.

Begin 1682 brandde de Zijllaanmolen af. Per 28 maart 1682 kregen de ingelanden toestemming om hun polder samen te voegen met de Meijepolder, en op de plaats van de Zijllaanmolen een gezamenlijke nieuwe molen te stichten. 1 april werd het werk gegund aan Adriaan Kerckhoven, samen met smid WIllem van der Houff en metselaars Isaek van Acker en Cornelis van Gaesbeek, die 111.000 stenen verwerkten.

In de nacht van 27 op 28 april 1703 brandde de molen bij zwaar weer af. Molenmaker Jan van der Meyden werd verzocht twee bestekken te maken voor een nieuwe molen, één voor een wipmolen en één voor een achtkante molen. Op 8 juni werd de bouw gegund aan Dirck Symonsz. van Zuyden, molenmaker te Leiderdorp, en hij was op 17 augustus reeds gereed.

Op 23 maart 1850 kreeg het polderbestuur vergunning om de inmiddels bouwvallige wipmolen te vervangen door een achtkante molen. Deze werd meteen noordelijker, aan de Dwarswetering, geplaatst, "waardoor de polder tevens bevrijd zou worden van den onderhoud van eenige roeden kade". De molenmaker moest de stenen die aan de oude molen zaten zowel in als boven de grond schoon afbikken, sorteren en bij de bouw van de nieuwe molen hergebruiken.

Bron: "Leiderdorp, 1200 jaar wonen aan jaagpad en snelweg", 1979. Met dank aan H. van der Kaay.