De Hollandsche Molen

geschiedenis

Tot 10 augustus 1925 stond op deze plaats op de Needse Berg een uit 1733 daterende standerdmolen. Bij de stormramp, die op deze dag Achterhoek en delen van Brabant teisterde en waarbij ook diverse molens tenonder gingen, waaide deze molen om.

De Vereniging De Hollandsche Molen liet vervolgens met behulp van het Nationaal Steuncomité Stormramp als vervanging deze stenen stellingmolen bouwen. Hiervoor werden kap en gevlucht van de bovenmolen van de polder Esse, Gans- en Blaardorp te Nieuwerkerk aan den IJssel gebruikt. Op 3 maart 1927 werd de nieuw gebouwde molen officieel aan de Vereniging overgedragen.

De nieuwe molen was geen succes. Degenen die verwachtten dat hier een korenmolen met een geheel moderne opzet was gerealiseerd, kwamen bedrogen uit: de nieuwe molen was inwendig totaal niet modern maar eerder primitief ingericht. De teleurstelling was groot en in het vakblad 'De Molenaar' stonden veel en ook felle kritische opmerkingen.
Niet verwonderlijk werd na slechts enkele jaren het graanmalen opgegeven en kwam de molen tot stilstand. Begin 1944 schonk "De Hollandsche Molen" de molen aan de gemeente Neede.

In 1951/52 kreeg de molen een Ten Haveklep met stroomlijnneuzen en werd vervolgens als houtzaagmolen ingericht. Net als het graanmalen was dit geen succes.
Pas in 1976 werd de molen met het aanbrengen van een nieuw koppel stenen weer maalvaardig als korenmolen. Thans wordt geregeld rogge voor een bakker gemalen.

Een bijzonder woord van waardering verdient een vroegere vrijwillig molenaar: Bertus Pasman droeg op 1 juli 2017, na 38 jaar trouwe dienst, het molenaarschap over aan een nieuwe generatie.