Deze in- en uitmaler dateerde uit 1816 en niet uit 1936, zoals vaak beweerd werd.

Dit enorme misverstand heeft geleid tot het onterechte einde: de toenmalige gemeenteraad kreeg het voor elkaar, de molen van de monumentenlijst te laten schrappen. De molen 'zou niet oud genoeg zijn'. Wat bleek: in 1936 werd het systeem Dekker op beide roeden aangebracht en niets meer dan dat! Op het moment van de beslissing tot sloop was de toestand al heel lang zeer slecht. Tenslotte werd de molen in juni 1983 gesloopt, met goedkeuring van De Fryske Mole omdat hij niet op de monumentenlijst stond.

Pas later bleek hoezeer men ernaast had gezeten en wat er verdwenen was. Zo had deze molen een gecompliceerd en innovatief schuivenstelsel om zowel in- als uit te kunnen malen. Een schrale troost was dat niet alles verloren ging: de bruikbare onderdelen (as, wielen en vang) werden gebruikt voor de Huitebuurtstermolen/ Het Zwaantje) te Nijemirdum (Tenbruggencatenummer 06432). Verder werd hout van het achtkant tot bruikbare onderdelen verzaagd. Drie molenliefhebbers kampeerden eind juni 1983 zes dagen bij de molen om die handmatig op de ouderwetse manier te demonteren, er kon namelijk geen kraan bij komen. In het najaar werd de schroef nog uit De Noordster gehaald. Waghenbrugghe zorgde toen nog voor de sloop van de restanten.

Bij de ingebruikname van Het Zwaantje op 12 sept. 1987 zei de heer Bokma, voorzitter van De Fryske Mole: "Wy seinen doe, as de Bildtboeren him net mear ha wolle, dan wolle se him yn Nijemardum wol ha en doe 't Bildt de mole net mear hie, fûnen se 't spitich."

Bron ondermeer: ""Het Zwaantje" in ere hersteld", art. door Gerben D. Wijnja, en "De afbraak van de Noordster", art. door Gijsbert Jan van Reeuwijk in De Utskoat nr. 48, dec. 1987.