Zijllaanmolen

geschiedenis

De polder die deze molen kan bemalen werd op 28 maart 1682 gesticht door samenvoeging van de Zijllaanpolder en de Meijepolder, beide reeds gesticht vóór 1646.

De huidige molen werd in 1850 nieuw gebouwd ter vervanging van een ronde stenen molen die iets zuidelijker stond. De nieuwe plaats betekende ook, dat de molen rechtstreeks op de boezem uit kon malen en geen lange voorboezem meer nodig had.
Tot 1 december 1951 bleef deze molen voor de polder (ca. 150 ha., opvoerhoogte 1,20 m.) in bedrijf.

Nadat de molen was stilgezet volgde verhuur als weekendverblijf. De molen zelf werd door de polder niet meer onderhouden en raakte in verval. Na aankoop door de gemeente Leiderdorp volgde meteen een flinke restauratie. In 1964 leverde Jan de Gelder een geheel herstelde molen op. Onder meer waren beide roeden vervangen.

Na de restauratie is de molen steeds voor permanente bewoning gebruikt. Hoewel in principe nog maalvaardig, is het jaren geleden dat er voor het laatst is gemalen: het scheprad staat 'afgekoppeld'.
De molen verkeert in goede staat en draait geregeld maar is helaas grotendeels ingesloten geraakt door allerhande nieuwbouw.

In het voorjaar van 2012 kreeg de molen een flinke opknapbeurt: het rietdek op het achtkant werd geheel vernieuwd en het staartwerk grondig herzien.

Uit het verleden: in 1890 bemaalde deze molen tijdelijk twee polders, toen de op 10 april van dat jaar verbrande molen van de Munnikenpolder moest worden herbouwd. Molenaar Rasser ontving hiervoor ƒ 20,-- extra; het polderbestuur ƒ 30,--.

Molenaars van deze molen:
Maarten Bosman (1837 - 1854, maalde dus al op de voorganger)
Pieter Rietkerk (1855 - 1859)
J. Vonk (1860 - 1866)
T. Rasser (1867 - 1893)
Cornelis 'Kors' van den Berg (1893 - 1903)
B.H. van den Bosch (1903 - 1943)
Arie van den Bosch (1944 - 1951).