Molen Polder Willige Langerak, Tweede Hoflandse Molen / Voormolen / No. 2/ Kleine Molen, Willige Langerak

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1556

verdwenen

1928

gesloopt

geschiedenis

De Hoflandsche- of Eerste Molen en de Tweede-, Voor- of Kleine Molen bemaalden de polder 'Willige Langerak, Cabauw, en Zuid Zevender en Vijfhoeven' (een deel van de Lopikerwaard) en dateren oorspronkelijk uit de 16e eeuw.

De Tweede- of Kleine Molen viel voorheen onder de gemeente Lopik (provincie Utrecht).
De Eerste Molen viel toen onder de gemeente Schoonhoven (provincie Zuid-Holland).
Thans valt het gebied waar beide molens vroeger stonden onder de gemeente Schoonhoven en dus in de provincie Zuid-Holland.

De Nederlander, Nieuwe Utr.courant, 1 september 1852
Schoonhoven, 28 augustus,
even buiten de stad, in de jurisdictie Zevender, werd een bij het zoogenaamde Hofland staande waterpolder-molen door den bliksem getroffen. Een der roeden van den molen werd gedeeltelijk verbrijzeld; van daar af sloeg de bliksem tot in het onderste gedeelte, van den molen, dat tot woonhuis verstrekt, alles op zijnen weg vernielende; men vermoedt dat hij door de opene huisdeur is verdwenen.
De vrouw van den molenaar zich met haren zuigeling van 20 dagen in huis bevindende en in bewusteloozen toestand gevonden, heeft op verschillende plaatsen van haar lichaam brandwonden; na dadelijk toegediende geneeskundige hulp is zij, hoewel ijlende, buiten gevaar. Het in de wieg liggende kind is, onder de vreeselijke vernielingen ongedeerd gebleven.
Een ander kind, een jongetje van 6 á 7 jaar, zich op de werf bevindende, is almede tot aller verbazing van onder de afgeslagen voorwerpen, zonder belangrijk letsel opgenomen. De molenaar, die op kleinen afstand bezig was met de koeijen te melken, verbeeldde zich, dat op het vreeslijk oogenblik, op den molen en zijn woonhuis, in de gedaante van een bal, een klomp vuur neerstortte.

Leydse courant, 1 september 1852
Bij het onweder van 11. Zaturdag is de bliksem in de jurisdictie Zevender, onder Schoonhoven, in de kap van een water-poldermolen geslagen en tot het onderste gedeelte, dat tot woonhuis verstrekt nedergedaald, alles op zijnen weg vernielende.
De vrouw van den molenaar met haren zuigeling van 20 dagen, die zich in het vertrek bevonden , hadden brandwonden ontvangen en werden bewusteloos opgenomen, zooals ook een zoontje van 7 jaren op de werf; een kind in de wieg bleef ongedeerd.

In 1926 werd in deze polder de elektrische bemaling ingevoerd.
Ter plaatse van de Eerste Molen werd een bemalingsgebouwtje geplaatst.
In 1928 werd de Tweede Molen gesloopt.
De laatste molenaar op deze molen was Kees de Lange, daarvoor Arie Versloot.
Bron:"De Lopikerwaard" van W.F.J. den Uyl deel II blz. 544

MOLENAARS:
Arie Versloot, daarna Kees de Lange