De molen werd in 1632 gebouwd voor rekening van "Het Ambacht van West-Friesland, genaamd Geestmerambacht". Deze instelling moest de molen ook onderhouden. Vlakbij was een tweede molen aanwezig met dezelfde eigenaar, eveneens dichtbij stonden nog twee strijkmolens, die evenwel eigendom waren van de polder Oudorp.

In 1941 werd de molen, met alle strijkmolens in de omgeving, buiten bedrijf gesteld als gevolg van de gemeenlegging van de boezems. Hier werden vervolgens vrijwel alle gaande werken verwijderd en de waterlopen gedicht. Gedraaid werd er niet meer; de molen diende slechts als woning. 

Tot 1958 was de molen uitgerust met een houten haspelwiekenkruis met gietijzeren as. Al in 1955 verkeerde dit uit vier halve roeden bestaande wiekenkruis in slechte staat: één van de delen van de binnenroede was afgebroken.
Om in 1958 nieuwe, uit één lengte bestaande, gelaste stalen roeden te kunnen steken, zijn toen de tussenschotten uit de askop geslagen. De overblijvende ruimte in de (nu veel te wijd geworden) gaten werd opgevuld met houten blokken.

In 2004 begon men, onder de nieuwe eigenaar, met herstel: de rietdekken van romp en kap werden geheel vernieuwd; eerst moest echter het ondertafelement, dat grotendeels vergaan was, geheel worden vervangen; de roeden, die een vol hek te kort waren, werden verlengd en de hekkengaten bijgehakt; zo werd de zeer vlakke schoot uitgediept. 23 september 2005 werd er, voor het eerst in ongeveer 65 jaar, weer gedraaid. In mei 2006 heeft men, met het oog op eventueel maalvaardig maken in de toekomst, een nieuwe koningspil aangebracht. Het interieur, dat te vaak was verbouwd om nog interessant te kunnen zijn, heeft men daarna in oude stijl gereconstrueerd. 

Eind 2022 viel het besluit om beide ruim 64 jaar oude gelaste roeden te vervangen. Men wilde hierna de oude situatie van een haspelkruis met halve roeden in ere herstellen, al is dat dan binnenkort met metalen enden en niet meer met houten. 
Helaas boekte men hierbij een tegenvaller: de nieuwe roeden waren al min of meer besteld toen een beschadiging aan de askop werd ontdekt. Waarschijnlijk hangt die nog samen met het verwijderen (in 1958) van de tussenschotten van de haspelkruis-constructie. Inmiddels heeft men de askop aangepakt met moderne technieken.

Een uitvoeriger verhaal over opkomst, ondergang en opleving van de strijkmolens is te lezen bij Strijkmolen E.