De Vlijt

De molen heeft een elektrische maalstoel op de 1e zolder. Deze maalstoel stond op de begane grond, maar later is hij naar boven verplaatst.
Het is een moderne elektromotor die de steen met drie snaren aandrijft. De aanzetweerstand is wel "oud".
Bij het aanzetten van de motor moet de steen met de hand op gang gebracht worden. Daarna wordt de eerste stand ingeschakeld. Dan brengen we met de hand de motor op snelheid, waarna de hoogste stand ingeschakeld kan worden. Als we te snel doorschakelen kunnen de snaren eraf vallen of gaan de lichten knipperen. "Dit heb ik nog niet meegemaakt, maar ik heb me laten zeggen dat het zeer moeilijk is om de snaren er weer omheen te krijgen", aldus Sander Boom.

Voor de restauratie in 1980 was er nog een volledige aandrijving aanwezig voor de wind-molensteen, maar de diesel- of oliemotor was toen al verdwenen.
Hiervan zijn nog wat sporen te vinden, namelijk de vierkante bolspil van de windgedreven molensteen, een ijzeren constructie aan de muur boven de trap, en sporen van rook op de zoldering. Door enkele kammen uit het bovenwiel te nemen kon men ook op motorkracht luien.

Toen de maalstoel nog beneden stond (er zijn nog sporen van de steenkraan te vinden op de oude locatie) was er een graantransportsysteem ingericht. Door middel van een elevator kon graan in bulk naar een silo op de steenzolder vervoerd worden. Van daar kon het graan door buizen naar de windgedreven steen of de elektrische steen gaan. Dit alles is vanwege houtworm uitgebroken, volgens mij in de jaren '90.

Er is ook een elektrische buil en een elektrisch luiwerk aanwezig.
Het elektrische luiwerk is afkomstig uit de voormalige Coop Zuivelfabriek en Korenmalerij "Diever", dit is nu een autobedrijf, en is in de jaren '80 aangebracht in de molen. Het luiwerk word echter vrijwel nooit gebruikt, omdat de bediening moeilijk is.

De buil wordt nog vrijwel wekelijks gebruikt. Het is een centrifugaalbuil. De haspel draait met ca. 500 toeren per minuut in het rond.