Van deze lattenzager zijn bijna geen gegevens voorhanden. De molen heeft in het begin van de negentiende eeuw op het erf gestaan waar in 1855 een nieuwe grote houtzaagmolen werd gebouwd, die ook de naam “de Liefde” droeg. De molen wordt even genoemd in het boek “Zaanse windmolens” van Pieter Boorsma uit 1939. Pieter Boorsma vergeet de molen echter weer op te nemen in zijn molenbijbel “Duizend Zaanse molens” uit 1950. Het enige bewijs dat de molen ook daadwerkelijk heeft bestaan, dateert uit 1819. Op de kaart van T.Monsieur uit dat jaar, staat de molen ingetekend op het erf waar later de grote Liefde kwam. Wanneer het molentje werd gebouwd, tot welk type hij behoorde en wanneer hij verdween blijft onbekend.