Deze molen is vernoemd naar de erve Wissink. Het was ook een bewoner van deze boerderij, Jan Hendrik Wissink, die in 1802 het initiatief tot bouw van de molen nam. 

De enige molen in Nederland die (na een langdurig verblijf op een andere plaats) op zijn originele locatie terugkeerde.

De kruisplaten rusten niet op metselwerk, maar op grote blokken Bentheimer zandsteen. 

Evenzeer opmerkelijk zijn de drie volledige zolders en de 'omgekeerde' vanghaak.