Deze molen, naar ontwerp van de technisch adviseur van de Vereniging De Hollandsche Molen, A.J. de Koning, werd op 20 oktober 1968 aanbesteed en in 1971 voltooid. Het metselwerk werd verricht door G.J. Warmink, aannemer te Gasselternijveen en het molenmakerswerk door D.J. Medendorp uit Zuidlaren.

Bij dit project werden de bakstenen en diverse andere onderdelen gebruikt van de in 1963 afgebroken molen van Gasselternijveen. Deze molen, die elders in het dorp stond, was gebouwd in 1841 en in de jaren '50 definitief buiten bedrijf geraakt en in matige staat. Zo was de stenen romp op sommige plaatsen lek en was het daarom niet meer mogelijk, graan in de molen op te slaan. Eigenaar Graver zag geen toekomst voor zijn molen, wilde hem laten slopen maar de gemeente wilde dit monument absoluut behouden. Verplaatsing, wat bij deze stenen molen dan inhield dat de molen moest worden afgebroken en elders weer opgemetseld, was op een zeker moment de enige mogelijkheid. 
Uit 'Allemolens' valt af te leiden dat de molen op zijn oude plaats in mei 1963 geheel was verdwenen. De onderdelen waren opgeslagen maar volgens overlevering was dat in de open lucht(!). Niet verwonderlijk bleek er, toen de bouw van de nieuwe molen ruim vijf jaar later begon, veel inmiddels onbruikbaar geworden (zoals bijvoorbeeld de roeden). 

Naar verluidt is er bij de herbouw iets misgegaan: de binnenmaten van de oude molen zijn kennelijk per ongeluk de buitenmaten van de nieuwe geworden, vandaar uiteindelijk het zeer slanke silhouet van de molen! Dit bracht de aannemer overigens in de problemen: tot twee keer heeft deze moeten stoppen en op iets andere wijze door moeten gaan, om boven niet veel te krap uit te komen. 
Dit was niet het enige dat misging: bij de sloop van de molen in 1963 is de bovenas, kennelijk op goed geluk, naar buiten gegooid maar dit liep verkeerd af: die as brak. Op ongeveer dezelfde wijze belandde een molensteen op het maaiveld: deze was op zijn kant over de stelling gerold(!). Of die daarbij ook gebroken is, is niet duidelijk; thans zit in de molen een koppel stenen dat afkomstig zou zijn uit Stadskanaal.
De in de nieuwe molen toegepaste bovenas, -wiel, -bonkelaar, lange spruit en -schoren waren afkomstig van de in 1963 gesloopte molen van de polder 'De Breeken' te Westerwijtwerd. Het spoorwiel komt van De Zwaan te Vinkel (NB): op een van de kruisarmen staat de naam van toenmalig eigenaar "Van Schaijk" vermeld. Overigens was dit wiel in Vinkel ook niet nieuw geweest, maar waar Van Schaijk dit vervangende exemplaar ooit had gekocht is niet bekend. (N.B. Toen de molen van Vinkel in 1964 naar Holland-Michigan (VS) verhuisde is daar een uit Wedderveer afkomstig spoorwiel gebruikt). 

Terug naar Gasselternijveen: in maart 1969 werd bij het riviertje De Hunze met de bouw begonnen, in april 1970 de kap opgebouwd en de bovenas gestoken maar de roeden volgden later, althans: pas in augustus 1971 zijn deze opgehekt. 

In 1974 werd de molen tot “Huis der gemeente” verklaard, wat inhield dat hier een trouwaccomodatie werd ondergebracht. Ongetwijfeld zijn in de jaren daarna in de molen veel huwelijken voltrokken. Dit duurde tot 1983: toen verdween de trouwzaalaccommodatie, verhuisde het koppel stenen naar de stellingzolder, werd de bovenbonkelaar (van De Breeken) vervangen door een nieuw en kreeg de molen voor het eerst een stel zeilen. De molen draaide vanaf dat moment ook vaker en soms werd (en wordt) er ook gemalen.

In 2015 droeg Ab de Beer, na 41 jaar trouwe dienst, zijn rol van eerste molenaar over aan Fred Mijnhart (die toen al de nodige jaren op deze molen actief was). Helaas overleed Fred Mijnhart veel te vroeg op 11 september 2018. Ab de Beer moest het molenaarschap tijdelijk weer waarnemen, tot Roelof Deuring dit overnam.