Deze molen wordt vernoemd naar de polder die hij kan bemalen. Ter onderscheiding van de in 1944 verdwenen voorganger wordt gesproken van "Nieuwe Hofmolen" in plaats van "Hofmolen".
Op zijn oude locatie werd de molen "de Veermolen" genoemd (naar de polder die hij kon bemalen) of werd er gesproken van "de Padoxmolen" (naar het bedrijf dat hem destijds van de ondergang redde).

Andries Veloo, 'Hans Roest van de Hofmolen', in: Molenwereld 162 (2012) 303 - 307