Voor de Boerenjonker verkreeg Cornelis de Boer op 19 mei 1729 de windbrief. Er zijn verder maar weinig gegevens bekend over deze molen.
Op 12 mei 1740 werd de molen geveild, maar een koper liet zich niet zien. Hieruit valt op te maken dat het bijzonder slecht ging met de houtzagerij in de Zaanstreek. Doordat de Engelsen omstreeks 1740 zeer hoge invoerrechten gingen berekenen voor bewerkt hout, was het niet meer lonend om gezaagd hout naar Engeland te exporteren. Toen 12 jaar later ook nog eens een invoerverbod van gezaagd hout naar de Zuidelijke Nederlanden werd aangekondigd, betekende dit de doodsklap voor de wagenschotzagerij. Binnen een tijdsbestek van 30 jaar verdwenen er meer dan 100 houtzaagmolens uit de Zaanstreek, ook de Boerenjonker was hierbij.
Drie jaar later, in 1743, werd de molen nogmaals geveild en weer was er geen koper. Kort hierna werd de molen uit de hand verkocht en daarna gesloopt. De molen was maar 14 jaar oud.
Bronnen:
- “Duizend Zaanse Molens” P. Boorsma 1968 blz. 75
- www.duizendzaansemolens.nl R. Couwenhoven
F. Rol.