Ook over deze balkenzager zijn maar zeer weinig gegevens voorhanden. Op 1 oktober 1646 werd aan Claes Cornelisz. Calff de windbrief uitgereikt. De molen behoorde hiermee tot de oudere Zaandamse zaagmolens. Het is zeer goed mogelijk dat het hier een verplaatste molen betreft. In de eerste helft van de zeventiende eeuw werden er aan de Zaanoevers diverse zaagmolens opgericht. Toen Zaandam groter groeide kwamen deze, doorgaans, paltrokken in de verdrukking. Alhoewel er bijna geen gegevens over deze molens zijn, is het waarschijnlijk dat de toenmalige eigenaren deze molens lieten afbreken en verplaatsen naar het open veld. Gezien de leeftijd van het Vergulde Kalf zou hij wel eens tot deze groep molens kunnen behoren, alhoewel dat niet zeker is.
Verder is er over deze molen weinig bekend. In 1726 was de molen in bezit van Claas Corf en het is vermoedelijk zijn zoon, die de molen op 5 februari 1746 uit de brandverzekering laat halen. Op die dag trad nl. Cornelis Corf uit het assurantiecontract met het Vergulde Kalf, omdat “de molen tot afbreuk was vercogt”.
Bron: “Duizend Zaanse molens” P. Boorsma 1968 blz. 83
F. Rol.