Het Indisch Welvaren werd in 1908 geheel nieuw gebouwd door zakkenhandelaar Heikebertus Schoe.
De molen had een vlucht van acht meter en stond achter Blauwepad nr. 25. De inrichting van het molentje bestond uit een aantal koppels kantstenen, waarvan één afkomstig was uit molen de Huisman. Met het molentje verwerkte Schoe o.a. producten als kaneel, gember, nootmuskaat en foelie. Deze producten vonden haar weg naar de Zaanse huishoudens en bakkerijen. Schoe was succesvol en al vlug kreeg hij het voor elkaar om te mogen leveren aan de grote firma Verkade aan de Westzijde van Zaandam. Om deze grote klant te kunnen bedienen liet Schoe in 1912 een gasmotor in het Indisch Welvaren plaatsen.
Later werkte ook zoon Leendert Schoe in het bedrijf. Vader Schoe bediende de molen en maalde de grondstoffen, zoon Leendert ventte met de artikelen langs de huizen.
Begin jaren '50 van de 20e eeuw besloot de toenmalige gemeente Zaandam om de oude paden het Blauwepad en het Mr. Cornelispad te saneren vanwege stadsvernieuwing. In 1955 werd de buurman van het Indiës Welvaren, de Huisman, afgebroken en verplaatst naar de Kalverringdijk. In 1956 kocht de gemeente de gehele opstal van het Indisch Welvaren. Met Schoe kwam men overeen dat er voor hem een alternatieve locatie werd gezocht om zijn bedrijf voort te zetten. In 1957 werd een groot deel van het gaandewerk van de molen geplaatst in de Huisman en vanaf 1958 zette Leendert Schoe vanaf deze locatie zijn bedrijf voort. Dit alles was van korte duur, want eind 1958 werd de zaak geliquideerd. Het molentje zelf werd door de gemeente geschonken aan molenliefhebber Jo Vooren uit Zaandam, onder de voorwaarde dat hij de molen zou weghalen. In april 1958 haalde Vooren de achtkant weg van het Blauwepad. Een jaar later herbouwde hij de molen in het Westzijderveld bij Westzaan, als de Jonge Dirk.
Bronnen:
- "Duizend Zaanse molens", P. Boorsma 1968 blz. 110.
- "Zaandam in oude ansichten deel 5", J. Hottentot 1984 blz. 134.
- Werkende molendatabase website molen "de Jonge Dirk".
F.Rol.