De molen is opvolger van een achtkante rietgedekte molen uit 1714 die vermoedelijk in 1845 verbrandde.
Zeer lang heeft de familie Andeweg deze molen in eigendom gehad en bemalen. In 1960 werd gestopt met het gebruik van windkracht. Voorheen waren een koekenbreker en drie koppel maalstenen aanwezig; thans zijn er van die laatste nog twee.

In 1966 verkocht H.J. Andeweg de molen aan de toenmalige gemeente Piershil. In 1973-74 volgde een restauratie, waarbij de molen draaivaardig werd opgeleverd. Vervolgens maakte vrijwillig molenaar Hans Hogenboom deze molen stukje bij beetje geheel maalvaardig en sindsdien is op vrijwillige basis gemalen. In 2012 droeg Hogenboom, na 36 jaar trouwe dienst, zijn taak over aan Kevin Strijker.

Inmiddels buitengewoon zeldzaam is de aanwezigheid van twee origineel voor een molen vervaardigde Potroeden. Beide waren al een keer flink opgeknapt en de molen heeft het er lang mee volgehouden maar in november 2015 volgde toch een draaiverbod. Vervolgens moest de molen wachten op de beslissing: nieuwe roeden of de oude nogmaals repareren? 
Na onderzoek bleken de roeden reparabel: 20 december 2017 werden zij geheel hersteld weer gestoken. Daarnaast heeft de molenmaker ook ander werk verricht, met name aan de staart: lange en korte schoren vervangen. Begin 2018 werd gewerkt aan de ophekking en tenslotte is de molen op 30 januari opgeleverd en snel daarna weer in gebruik genomen. 

Opvallend aan de stenen romp: de pleisterlaag aan de regenzijde is nu ook gewit.
Nog een aspect van deze molen: door de ligging vlakbij een rijweg is draaien bij bepaalde windrichtingen alleen mogelijk als een deel van de dijk met hekken wordt afgezet.

Helaas is de omgeving van de molen in de loop der jaren verslechterd door bomengroei. Men is er evenwel ook mee bezig.