De naam "De Dood" heeft deze molen vermoedelijk vanaf het begin gedragen, want in 1664 werd deze al gebruikt. Officieel heet het "De Bleeke Dood" maar in het spraakgebruik is dit kortweg "De Dood". 
Vaak wordt aangenomen dat deze naam verband hield met de in 1633 gebouwde watermolen van de polder Westzaan, die tot 1904 aan het andere eind van het dorp stond, en die de naam "Het Leven" droeg, waardoor de Zaandijkers altijd "tussen leven en dood" verkeerden. Dit klinkt leuk, maar was dat ook echt zo? Poldermolens droegen zelden een naam, zodat het waarschijnlijk lijkt dat "Het Leven" zijn naam ontleende aan de aanwezigheid van "De Dood", dan andersom. 
Mogelijk heeft de naam zijn oorsprong gehad in de perikelen die aan de stichting van deze molen voorafgingen (zie 'Geschiedenis'): iemand kan daar 'de dood' in hebben gehad. 

Op 3 november 2024 werd deze molen, met diverse andere Zaanse molens, in de rouw gezet vanwege het overlijden van Gerrit Smit, molenvriend, molenmaker en jarenlang bewoner van de woning onderin deze molen. 

Jan Hofstra, "De Bleeke Dood geeft geheimen prijs", in: De Windbrief 195 (juni 2021), pp. 4 - 7.