toelichting naam
Let wel: deze molen heet "De Eolus" en niet "Eolus". De naam van deze molen wordt van oudsher zo geschreven. Bernard Dijk, de vroegere beroepsmolenaar was hier altijd erg op gebrand. 'De' is hier niet zozeer lidwoord maar hoort bij de naam.
Bijzonder is eigenlijk dat deze poldermolen een naam heeft: doorgaans bleven die, zeker als zij het enige maalwerktuig van een polder waren, naamloos.
unieke eigenschap

Een van de meest opmerkelijke zaken aan deze molen: de voorwaterloop eindigt niet bij de boezem. Als deze molen water uitmaalt, stroomt dat gewoon over een deel van (het inmiddels ietwat uitgezakte) weiland tot het boezemwater bereikt is.
Bij 'Geschiedenis' is te lezen hoe dit tot stand gekomen is.

literatuur

Rob Hoving, "De Eolus, 200 jaar bemaling van de Fransumerpolder". Uitgave Stichting de Groninger Poldermolens. 2021.

trivia

Zoals vermeld werd in 1927 de houten bovenas vervangen door een tweedehands ijzeren exemplaar. Een deel van de oude bovenas diende daarna nog jaren als windpeluw, om later alsnog te worden vervangen. De toenmalige buurman van de familie Dijk gebruikte dit daarna als sokkel voor een kunstvoorwerp. Evenwel kreeg Rob Hoving dit later terug. Zodoende staat er bij deze molen nog steeds een stuk van de oude bovenas annex windpeluw, compleet met gat voor de vroegere zwichtstang!