Op de kaart van Jan van Scorel, 1553, is deze molen 'vaag' ingetekend.

 Op de Nieuwe Pascaert van Johannes van Keulen, 1716, staan deze standerdmolens van Den Hoorn en  van De Koog al ingetekend.

In 1748 werd de molen beheerd door Meyert Veldmuys en in 1752 door Frans Reunders. Beide molenaars waren waarschijnlijk in dienst bij Isbrand Bond.

Isbrand Bond wist omstreeks 1752, met medewerking van de plaatselijke burgemeester, toestemming tot verhoging van het maalloon te verkrijgen nadat hij gedreigd had met 'amotie' van de molen. Vanaf die tijd werd voor het malen van tarwe in Den Hoorn 4 1/2 stuiver gerekend, elders op het eiland 3 1/2 stuiver en voor het malen van gerst in Den Hoorn 3 stuiver en elders op het eiland 2 stuiver.  Wanneer de molen precies is gesloopt is onbekend. In elk geval bestond deze al niet meer in 1859, blijkens een topografische kaart, getekend in 1863.

Molen de Eendracht was al wel ingetekend in het kadaster van 1811-1832 als een achtkante molen.