Molen Watermolen van Erp, Erp

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1400

verdwenen

1898

afgebroken

geschiedenis

De watermolen wordt in 1400 voor het eerst genoemd.

In 1883 kocht de gemeente Erp de watermolen, de windmolen en het huis voor ƒ 12.726,=. In 1896 nam de gemeente Beek en Donk wegens de wateroverlast de molens over voor ƒ 16.200,=, gesteund door de provincie en enkele andere gemeentes. In 1897 verkocht men de windmolen weer, in 1898 werd de watermolen afgebroken en in 1901 de sluis.

Bron: Watermolens in Noord-Brabant vroeger en nu, Ir. Piet-Hein van Halder, 2010.

-----

Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant, 27-09-1933

OUDE WATERMOLEN VERDWIJNT. Men schrijft ons uit Erp: De oude watermolen, bij allen nog zeer goed bekend, dateerend uit de 14e eeuw en in 1897 reeds gedeeltelijk gesloopt, ter verbetering van den waterafvoer in de rivier de Aa, zal thans heelemaal gaan verdwijnen. Deze molen, die aanvankelijk in den tuin van Joh. Bierman stond, stond echter te ver verwijderd en werd in 1849 gedeeltelijk gesloopt en gedeeltelijk verbouwd in den toen gebouwden steenen molen, thans eigendom van den molenaar Fransen. Dit was de eerste steenen molen in Erp, welke echter pas in 1897 in bedrijf werd gesteld en aanvankelijk diende als hulpkracht van den watermolen. Van den watermolen is niets meer overgebleven dan „de Kolk", later genoemd „Doode Aa" en achter den molen de „Oliewiel". Deze diepten waren zeer geliefd als visschersplaats. De „Doode Aa" Is echter al eenlge jaren verdwenen, voornamelijk doordat alle mogelijke rommel, afbraak, enz., naar deze plaats werd vervoerd. De transporten van dergelijken rommel houdt echter niet op, gezien de dagelijksche vrachten van de afbraak der oude pastorie en het zal dan ook niet lang meer duren of de laatste van deze diepten, die nu reeds voor meer dan 2/3 deel gevuld is met allerhande puin, zal gedempt zijn. Zoo zal over korten tijd, een voor Erp zeer bekende en historische plek geheel weggevaagd zijn.