Molen (grondzeiler), Staphorst

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1915

verdwenen

1933

verbrand

afkomstig van

Diever (Molen van Bennen)

voorganger

Staphorst (Standerdmolen van Staphorst (2e))

geschiedenis

In 1908 kwam de standerdmolen (dbnr. 691) voor een bedrag van f. 1000,- in het bezit van Roelof Coster.
Op 15 mei 1915 werd door deze nieuwe eigenaar een schrijven gericht aan het College van B. en W. der gemeente Staphorst met het verzoek, op de plaats van de standerdmolen een achtkante grondzeiler te mogen oprichten.
Op 22 juni werd de vergunning afgegeven. Eén van de voorwaarden, waaraan moest worden voldaan, luidde: "De inrichting moet voltooid en in werking gebracht zijn vóór den 22 December 1915". De nieuwe molen werd in de onmiddellijke nabijheid van de standaardmolen opgericht, waarna laatstgenoemde molen werd gesloopt. Deze achtkante molen was afkomstig uit de gemeente Diever (dbnr. 1867). Het oorspronkelijke bouwjaar van deze bovenkruier is onbekend. Voor de verplaatsing naar Staphorst in 1915 stond dit maalwerktuig als beltmolen aan de weg naar Dieverbrug.
De betreffende molen wordt vermeld onder nummer 82 in de lijst van verdwenen Drentse molens, samengesteld door B. van der Veen Czn. en H. Blaauw.
Reeds in 1918 werd door R. Coster vergunning gevraagd voor het uitbreiden van zijn korenmolen met een - nabij de molen te plaatsen - horizontaal zaagraam, dat door de windkracht in beweging zou worden gebracht. Dit verzoek werd op 10 september van dat jaar ingewilligd. Deze houtzagerij werd in een tijd dat het malen van granen aan een bepaald maximum gebonden was, gebruikt als dekmantel voor het clandestien korenmalen. Toen boze tongen hiervan op het gemeentehuis melding maakten, luidde het korte, laconieke antwoord van burgemeester Van Wijngaarden: "Coster zaagt. "
In 1922 werd van gemeentewege toestemming verleend een elektromotor van 20 pk in de molen te plaatsen.
Zeven jaar later werd de grondzeiler ontwiekt, zodat sindsdien uitsluitend gebruik gemaakt werd van elektrische aandrijving. Het definitieve einde kwam op 7 april 1933, toen de molenromp geheel door brand werd verwoest.
In hetzelfde jaar verrees, dichtbij de plaats waar eens de windmolen stond, een geheel nieuw molenaarsbedrijf, dat op 15 oktober in gebruik genomen werd. Dit bedrijf, dat gesticht werd door Klaas Coster, werd later voortgezet door zijn beide zonen, Roelof en Hendrik.
Tijdens de periode waarin van de windkracht gebruik gemaakt werd, bezorgde de molenaar het meel met paard en wagen. Soms gebeurde dit met de hondekar, getrokken door Juno.
Boeren die in de omgeving van de molen woonden brachten zelf veelal met de kruiwagen - hun graan naar de molen.

ontleend aan J.A. Rossing, molens in de gemeente Staphorst