Veel is vooralsnog niet bekend over de geschiedenis van deze poldermolen. Het bouwjaar wordt geschat op 1850. De molen bemaalde de Oosterpolder (365 ha.), die later opging in het waterschap De Puollen.
In 1953 kwam de molen buiten bedrijf, waarna een lange periode van stilstand en verval aanbrak. Bekend is dat men de binnenroede, nadat de molen een keer bij storm op hol was geslagen, heeft laten zakken, zodat het wiekenkruis in ieder geval niet meer kon bewegen.
In 1984/85 volgde restauratie, voor een zeer belangrijk deel op vrijwillige basis door leden van de Stichting Molens in Menaldumadeel. De officiële ingebruikname was op 27 april 1985.
Die restauratie hield zeer veel in: nieuwe kap, roeden en staart. Al eerder was de romp geheel opnieuw met riet gedekt. Dat laatste was zeer noodzakelijk, want met name in het rietdek van het achtkant waren inmiddels enorme gaten ontstaan.
Vanaf 1985 werd 'De Puollen' zeer geregeld op vrijwillige basis in bedrijf gesteld. Dat malen ging dan wel in circuit, omdat de molen helaas al jaren is afgesloten van boezemwater.
Op 2 mei 2012 werd een nieuwe binnenroede gestoken. In 2017 werd de molen evenwel stilgezet, vanwege de technische problemen met dat type (gedeelde) roeden.
Een nieuwe binnenroede is in november 2017 besteld en op 12 februari 2018 gestoken. De te vervangen roede was al geruime tijd daarvoor kaalgezet en wordt sinds het strijken los bij de molen bewaard.
Helaas bleek niet veel later dat ook de buitenroede een scheur vertoonde. Reden voor de molenaar om de molen opnieuw stil te zetten, dat wil zeggen: het wiekenkruis werd, in afwachting van een nieuwe roede, af en toe in een andere stand gezet.
In mei 2022 arriveerde de nieuwe roede; op 13 juni heeft men de oude roede gestreken en de nieuw direct daarna gestoken.
Wat hier al eerder voor een enorme opleving zorgde: sinds de zomer van 2017 wordt het huisje naast de molen bewoond door een enthousiaste molenaar die prompt de honderden bomen en struiken die hier in tientallen jaren waren gegroeid, met behulp van anderen vrijwel grotendeels heeft gekapt en verwijderd. Het resultaat is een poldermolen die veel vrijer staat dan hij jaren had gedaan.
Opmerkelijk is het zeer dicht uitgevoerde bovenwiel, met nog extra schoren (ondanks de al erg zware plooistukken).
