Molen van Kraamwinkel, Utrecht

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1844

verdwenen

1875

verstoomd

voorganger

Utrecht (Molen van Dareth / Stadsvolmolen / Cementmolen)

geschiedenis

Op 2 januari 1844 krijgt J.H. Kraamwinkel van Gedeputeerde Staten van Utrecht vergunning voor de bouw van nieuwe bedrijfsgebouwen en een windmolen op de plaats van een afgebrande cementmolen (stukken bij het Utrechts archief van Olieslagerij H.W. Verloop & Co tussen 1681 en 1956). In de nieuwe gebouwen was tevens een waterrad aanwezig, net als bij de voorganger. De windmolen betrof een moderne industriële windmolen.

Op 29 juli 1865 worden de molen en de gebouwen openbaar geveild door de erven van J.H. Kraamwinkel. Jhr. vd Bosch, burgemeester wonende te Jagtlust te De Bilt, koopt de molen en gebouwen. De windmolen is waarschijnlijk in 1875 verstoomd en verdwenen. Het 'scheprad' (mogelijk betreft het hier de naam van een bedrijf, niet het fysieke rad) wordt nog genoemd in een akte van 1903.

In de beeldbank van het Utrechts archief zijn de 7 tekeningen die bij de bouwaanvraag hoorden terug te vinden (zoekterm 'Kraamwinkel'). De windmolen stond op het dak van een industrieel gebouw van ca. 7 verdiepingen hoog.