Molen Bakmolen, Delfshaven

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1598

verdwenen

1631

geschiedenis

In 1598 werd er toestemming verleend tot het oprichten van een watermolen, een getijdenmolen die door de verschillen van eb en vloed in beweging werd gebracht. De molen mocht worden ingericht als vol-, papier- en ruwmolen en werd gebouwd bij het Westerhoofd.
In een volmolen werd geweven wollen laken o.a. bestemd voor kleding, in houten kommen gedeeltelijk gevuld met vollersaarde, warm water, vetten en urine, door stampers bewerkt. Daarna werd het laken overvloedig met water gespoeld. Deze bewerking diende om het laken dichter en steviger te maken.
In een ruw- of roumolen (rou betekent grof) maalde men mout voor de branderijen, daarom noemde men zo'n molen ook wel een mout- of brandermolen. Het eerder genoemde recht werd verpacht voor een periode van 30 jaar. In 1631 werd het echter ingetrokken als gevolg van moeilijkheden in de waterafvoer, veroorzaakt door de molen. De molen die omstreeks 1635 bekend staat als 'de Bakmolen', is voor zover is na te gaan, altijd als volmolen in gebruik geweest.
Hij stond aan de toenmalige Molensloot, later Kreeksloot geheten, aan de Schans.

Bron: Verdwenen Windmolens in Zuid-Holland, A.J. Marrenga-Stapff, blz. 13/14.