Molen Pelmolen aan de Westvoortsedijk, Arnhem

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1855

verdwenen

1861

verbrand ca 3 augustus 1861

geschiedenis

In 1855 verwierf de korenmolenaar Willem Rikken grond om er  een molen op te laten bouwen.
Hij kocht de grond van een Arnhemse broodbakker Willem Muis die het op zijn beurt weer in 1850 gekocht had van Hermanus Lenting.
Toen de molen in 1855 gereed was bleek dat hij tevens geschikt was om er eek voor de leerlooierijen mee te malen.

De molen stond aan de huidige Van Oldenbarneveldtstraat, ter hoogte van de Westervoortsedijk. 
In 1866 heeft Willem Rikken de molen weer terugverkocht aan Willem Muis.

Op 3 augustus 1861 brak er door onbekende oorzaak brand uit in de molen. Hoewel de Arnhemse brandweer met alle spuiten en "aanjagers" uitrukte, vierhonder man inzette en talrijke waterbronnen aanvoerde, was blussen niet mogelijk. Als gevolg van de sterke wind en het kurkdroge riet van de bekapping brandde de molen geheel uit.

De Arnhemsche Courant van 5 augustus 1861 deed verslag van het treurige einde van deze nog zo jonge molen. 
"Heden voormiddag 9 uur gaf de brandklok het sein dat er brand was ontstaan in den koren- en eekmolen op den Westervoortschedijk. Hoewel de brandweer spoedig op het terrein aanwezig was en men pogingen tot blussching deed, is de molen geheel uitgebrand. De oorzaak van de brand is niet bekend. Het vuur moet het eerst onder in het gebouw ontdekt zijn. Tegen 12 uur keerde de brandweer enz. naar de stad terug. Molen en inboedel waren tot een bedrag van fl,11.300,-- tegen brandschade verzekerd.

De molen werd niet meer herbouwd, een gedeelte van de romp werd afgebroken. Het restant ervan werd van een plat dak voorzien met een schoorsteen daarop heeft het tot vlak na de Tweede Wereldoorlog als woning annex bedrijfsruimte gefunctioneerd. 
Op deze plaats of in de nabijheid ervan werd later volgens de kaart van Reuvens uit 1869 een meelfabriek, de latere Arnhemsche stoombrood- en meelfabriek "Ceres" opgericht.

Arnhemse molens en hun geschiedenis, Dr. G.G. Janssen, 1999.
Verzameling H. van der Kaay.