Molen Piestpolder, Hoogmade

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1677

verplaatst/herbouwd

verdwenen

1927

gesloopt

geschiedenis

Het poldertje van 13 ha bestaat uit drie delen: de kleine Piest, de middel Piest en de grote Piest.

Op 2 april 1593 verkreeg de Hoogmadese timmerman Rippert Jansz Vos toestemming voor het plaatsen van een windwatermolentje op een stuk land genaamd de Piest.
Op 29 juni 1626 kregen Jan Cornelisz Ouwelant en Jan Fransz toestemming voor het bepolderen van 4 morgen land genaamd de Piest, met een molentje aan de Does.
Op 30 september 1656 werd een molentje ongeveer 25 roeden zuidwaarts verplaatst.

In 1677 werden de drie poldertjes van tezamen 19 morgen verenigd door ze te verbinden middels grondduikers. De molen die op het middelste poldertje stond had genoeg capaciteit om de nieuwe polder te bemalen, deze werd verplaatst naar het grootste poldertje en verving daar een molen die was omgevallen. De ingelanden maakten uitgebreide afspraken, zo moest de molenaar bij hoog water direct de zeilen zetten, maar als hij afwezig was zou een van de ingelanden dat doen tegen vergoeding.

Bij het vaststellen van poldernamen in 1844 werd abusievelijk de 't' weggelaten. De belanghebbenden stelden toen eerst voor om een geheel andere officiële naam te bedenken gebaseerd op de poldervorm of de oprichter, maar het werd uiteindelijk toch weer de Piestpolder. In Hoogmade wordt nog altijd van "de Piest" gesproken.

Op 7 augustus 1925 vroeg Jan Zwetsloot Pz. als vertegenwoordiger van de Piestpolder toestemming om het windmolentje te mogen afbreken en te vervangen door een [elektrische] vijzelbemaling op een ander gedeelte van de kade. Deze was door een technisch bureau ontworpen. Op 4 september 1925 ging het college van Dijkgraaf en Heemraden van Rijnland akkoord, maar het molentje bleef staan.
Begin 1927 vroeg Zwetsloot opnieuw toestemming voor het afbreken van de molen en het graafwerk in de kade. Weer werd toestemming verleend, onder voorwaarde dat het werk voor 1 november 1927 gereed moest zijn en dat betekende het einde van de molen.

Later is de bemaling overgenomen door de Hoogmadesche Molen (Tenbruggencatenummer 01814). In 1989 kocht de gemeente een stuk grond van 1 ha in de Piestpolder van de provincie, om het landelijke karakter ervan zeker te stellen.

Bronnen ondermeer:
- Het begon in 1252.... Zevenhonderdvijftig jaar Hoogmade, Hans van der Wereld, 2002.
- De Piestpolder en het molentje, art. door Rie Kammeraat in De Jacobsladder 2008 nr. 1, Historische Vereniging 'Otto Cornelis van Hemessen'.

Tot 1919 werd het molentje van de Piestpolder bediend door Bartolomeus van der Pouw Kraan, die met zijn gezin in een huisje aan de Kerkstraat woonde en werkte als daggelder (boerenknecht). Deze molenaar kwam in 1919 op de Hoogmadese molen, zoon Willem van der Pouw Kraan werd in 1945 molenaar op de Lijkermolen 1.
Bron: Bij het heengaan van Willem van der Pouw Kraan, art. door Willem Waltman in Molenwereld maart 2015, blz. 104.