De korenmolen aan de weg van Berkel naar Udenhout was de enige molen die de twintigste eeuw haalde.
De molen van Johannes Denissen ging over op zijn oudste zoon Willem (1876-1963).
De jongste zoon Harrie Denissen (1881-1964) begon een maalderij aan de Bosscheweg en had de Enschotse boeren als klant.
In 1905 kreeg Willem een vergunning voor het bouwen van een schors- en graanmolen in Berkel met gasmotor.
In 1922 werd overgestapt op elektrische aandrijving, waardoor de molen zijn wieken verloor.
De maalderij functioneerde niet lang, in 1956 werd de molen gesloopt.
Doordat een Zuid-Ooster bus zich in de gevel van het molenaarshuis boorde, moest dit in 1956 eveneens worden afgebroken.
A. van Riel had in Enschot sinds 1921 een graanmaalderij aan de Bosscheweg.
De molen was eigendom van A. Denissen.
Ook was in Berkel een windgraanmolen in bedrijf, die in bezit was van molenaar Johannes Denissen (1837-1894). De molenaar behoorde tot de weinige neringdoenden in Berkel-Enschot die hun hoofdbestaan niet in de landbouw vonden.
